Kalbine dokundukça ellerimi yaktığım
Güllere uzandıkça dikenlere battığım
Söyle nasıl hangi sözle bu kederi unutayım
Şimdi nasıl bir nefesle bu kalbimi avutayım

Ah adı yok sanı yok ki yalnızlığın
İzahı yok dili yok hiç karanlığın
Dermanı yok duru yok ah şanslığın
Bir başı yok sonu yok bu haksızlığın

Hep bir ağızdan tek nefesle söylüyorlar çare yok
Durduğum yer sustuğum şey bildiğim başka yol yok ...