Aşkı bilen muhtaç olmaz unutmaya,
Alışacak elbet yüreğin kendini avutmaya.
Aksın zaman bırak bulaşma her şeye,
Ördün ağları sormadan daha neden bu inziva.

Zor değilim anlayana,
Yetmez ışığım yetmez ki bana.
Önce yan sönmeyecek gibi sev,
Sonra alıştır karanlığa.

Sende ne yük, ne kalp yarası var,
Bir gel de acımı tat göreyim.
Kurduğun hayelin ne önemi var,
Ben hep hazır bir köleyim.