Akşam olur karanlıklar çökende
Devriyeler adım adım gezende


Kar kaplamış solmuş güller görende
Sarılıp dallarını öpesim gelir


Sanki gökten kar yerine kan yağıyor
Kar altında üşümüş bir çocuk ağlıyor


Yaşlı gözleriyle bana bakıyor
Akan göz yaşını içesim gelir
İşte böyle karanlıklar içinde
Devriyeler adım adım gezende


Yar uykuda ben yine penceremde
Doğacak güneşi göresim gelir