Bir masalın sonuydu bazen gün
Ya da yepyeni bir masaldı
Gerçek canımı acıttı çoğu zaman
Ama en büyük yangın yalandı
Ben yine de ikinci bir hâlden
Hiç korkmadan tek cephede savaşıyorum
İnsanım ben de nihayetinde
Kaybım kendim olsa da alışıyorum
Ne kadar büyüsem de birazım çocuk hâlâ
Kışın ortası dünya, yüreğim sıcak hâlâ
Taşıyor ruhum hiç korkmadan, tanımıyor engel
Sırf bu yüzden kapılarım aşka açık hâlâ ...