Bir masalın sonuydu bazen gün Ya da yepyeni bir masaldı Gerçek canımı acıttı çoğu zaman Ama en büyük yangın yalandı
Ben yine de ikinci bir hâlden Hiç korkmadan tek cephede savaşıyorum İnsanım ben de nihayetinde Kaybım kendim olsa da alışıyorum
Ne kadar büyüsem de birazım çocuk hâlâ Kışın ortası dünya, yüreğim sıcak hâlâ Taşıyor ruhum hiç korkmadan, tanımıyor engel Sırf bu yüzden kapılarım aşka açık hâlâ ...