Hep o anda çalar kapı
Uyanmaya hiç halim yok yorgunum
Telefonlar çaldı durdu
Konuşmaya hiç halim yok rahat bırakın beni

Bu yollar çok kalabalık
Tadını pek alamadık
İnsanlar hep sokakta nefes almaya vaktimiz yok
Nedendir bilmem herkes burada
Yoksa dünya çok mu hızlı dönüyor

İstanbul beni yordun beni yordun bunu biliyordun
İstanbul ne kadardın bir nefes aldım dilime dolandın
İstanbul beni yordun beni çok yordun bunu biliyordun
İstanbul bu senin suçun değil

Olmadı bu dilime lisan bulan
Ama dayanamaz oluyor bil insan buna
Gece yarıları bana gelir işkenceler
Hep o derdimi döküyorum İstanbul’a

Doldu bu zaman hadi biletimi kes
Bana lak lak eder biri lafa dalmadım
Gülüşüme hüznün sireni bir jest
Ama kendimden hiç bana kalmadı

Aynada gördüğüm olgun hâlim
Ruhuma sığamam doldum hayli
Bedenime geliyor bir korku sanki
İstanbul sen bizi yordun harbi!