Bugün canım yine çok sıkkın Çıkarmadım bile pijamaları Duvarın köşesinde bir örümcek O da yorgun örüyor ağlarını
Gittiğin günden beri hala Dağınık yatağım saçım sakalım Unuttum sulamayı çiçekleri Zaten sensiz hiç anlamı yok
Koştura koştura peşinde pervane olayım Sen bana yara aç canımı acıt ben yaralarını sarayım Azıcık kay da oturup yanına aşkımı anlatayım Hiçbir şey yeme de karnın acıksın Sana çiğ köfte yoğurayım
Yelkovan akrebi kovalıyor da Niye geçmiyor bu koca öcü geceler Okuduğum kitabın hiç hesabı yok Bir de öldü sanıyo beni burdakiler.