Kalbine dokundukça ellerimi yaktığım Güllere uzandıkça dikenlere battığım Söyle nasıl hangi sözle bu kederi unutayım Şimdi nasıl bir nefesle bu kalbimi avutayım
Ah adı yok sanı yok ki yalnızlığın İzahı yok dili yok hiç karanlığın Dermanı yok duru yok ah şanslığın Bir başı yok sonu yok bu haksızlığın
Hep bir ağızdan tek nefesle söylüyorlar çare yok Durduğum yer sustuğum şey bildiğim başka yol yok ...