Uzun lafın kısası,buraya kadarmış
Uzun sürecek acısı, kapanmayacak yarası
Gidiyorum hoşçakal kapıda eşyalarım
Yağmurun nefesine alışkın saçlarım

Belki bir gün uğrarsın bu yeni adresim
Zor değil bulması kime sorsan gösterir
Belki bir özlersin, elinde hatıran
Kapıma gelirsin, dersin ki “Affet Özledim”

Söyle şimdi kim tutacak elini
Sabah uyandığında ilk kim duyacak sesini
Öyle bir aşk ki bu hiç kimselere kurşun olamaz
Söylemiştim ya ben senin, sen benimsin

Söyle kim sevecek, söyle kim bilecek
Kurduğun hayalleri anlatırken kim dinleyecek