Hiçe açılan kapılar önündesin
Çaresiz mutsuz yapayalnız
Nasıl da bezgin bir hâldesin
Yaşamak bir düş gibi


Ölmek her gün uykudan uyanmak sanki


Üzülürsün gecelere
Her adımda bir geçmişe
Gülmelisin geleceğe
Yaşayacaksın hiç çaren yok


Vurup vurup kaçanlara
Kazma kürek sapanlara Gülmelisin insanlara
Yaşayacaksın hiç çaren yok


Ölmek her gün uykudan uyanmak sanki


Hiçe açılan kapılar önündesin
Çaresiz mutsuz yapayalnız
Nasıl da bezgin bir hâldesin
Yaşamak bir düş gibi


Ölmek her gün uykudan uyanmak sanki


Hiçe açılan kapılar önündesin