Dönmedim ben bile bile düşüp kalktım yine niye
Yara oldu izime neden
Gündüz geçer gecem gibi silmemiş o seni beni
Gülüşüne yeni bir neden

Saydım, ben her gecemiz aynı
Aynı, ama her rüyada ayrı
Dünlerimiz çile bize gözyaşımı sile sile gidiyorum kime kime ben?

Sarılmak ister bela değil
Adalet uğruna teraziyim
Bu sefer sessiz gidiyorum,
Ve gönlüme gömüyorum bir maziyi
Kaybedip kocaman iradeyi
Griye yakın bir haldeyim
Ki ben bulamadım, düşündüm ama
Kaldıramadım bu laneti
Bana basit gelenlere hayret edildi
Kocaman acıları evlat edindim
Bu nasıl gaflet?
Zaten ölmesi gerekene kayıp denildi
Parkeli tuğlalı farketmez
Sen basıyorsan kesin tozludur yollar
Suratımı asık mı görüyormuş
Her söze inanıp bozgunum ondan
Yanmışım ona
Ne demiş dedim ve kanmışım ona
Düşün ki gülerim ben bile bana
Uslanmam dibe düşmedim daha
Özür diliyorsan emeklerimden
Emin degilim ne beklediğimden
Koştum defalarca kez, görememen normal emeklediğinden
Tasa kalıyor bize bizden
Sevgi ilk önce emek ister
Bunlar doyar ve yemedik der
İnsan yapamasa bile denedik der
Yangınım gayrı yangınım
Kesmiyor ilaçlar ağrımı
Bir kere gökte yıldızın kaydımı
Geri vermiyor toprak kaybını

Yazdıklarım olsun derken, olanlarsa yazıklar
Ben bir tohum ekiyorken toprak nasıl kazıklar?
Ya da kurduğum küçük dünyaya taktılar
Alın o da sizin olsun gözyaşlarım saklılar

Saydım, ben her gecemiz aynı
Aynı, ama her rüyada ayrı
Dünlerimiz çile bize gözyaşımı sile sile gidiyorum kime kime ben?