Her akşam yattığında dört duvarın arasında
Sessiz sessiz ağlarsın yalnızlığın koynunda
Acı veren bu günleri unutursun zamanla
Kötü gider güzel kalır yaraların kuruyunca

İşte o an dudakların susar dinler kalbini
Birer birer yakarsın aynalarda kendini
Gel dönelim kıyısından, cehennemin kapısından
Henüz daha uçmadan uçurumdan, uçurumdan

Ayrılmayalım, yol yakınken dönelim sevgilim
Ayrılmayalım, yol yakınken, yol yakınken dönelim

Kader bize son kez güler mi
Bilmedim diye beni mahkûm eder mi
Kader bize son kez güler mi
Bilmedim bebeğim.