Bıçak vurup eşeleme gönül yaram var
Gönül bağlarımın gülü kurudu dostlar
Üzerine çalı çırpı bürüdü dostlar

Felek bize kötü vurdu sürümüze saldı kurdu
Terk eyledik evi yurdu kıştayız dostlar

Ömrüm feleğin elinde çürüdü gitti
Gönül sarayımı yıktı devirdi gitti
Harman etti ters rüzgara savurdu gitti

Karlı dağları aşmaktan buna derdi taşımaktan
Gönül ile uğraşmaktan tükendim dostlar

Ağlarım geçen çağıma
Yaklaştım son durağıma
Ölüm yokuş yolum sapa
Kalmışım dostlar

Gençliğim karıştı kışa bir ömür savurdu boşa
Şahsenemi taştan taşa
Çaldılar dostlar.