Şimdi çok uzak bir hatıra
Soğuk kış günlerinde ısıtır seni
Dönmez gidenler geri dönmez bir daha
Hasret arkadaştır artık kalanlara

İlk aşk ilk ayrılık daha dün gibidir
Bu yüzden hatırlamak derin bir hüzündür

Dersin ki ”Bak bizi de çok unuttular”
Oysa yolun başında ne çoktular

AH yıllar, yıllar...

O semt, o mahalle, o bizim çocuklar
O telaşla aceleyle yuvadan uçuşlar
Herşey güzeldir kötü gelmez ki akla
Yolda tanışır ya herkes macerasıyla

Belki fotoğraf da soluyordur bu yüzden
Kahve tonunda sarı rengi üzüntüden

Dersin ki ”Bak bizi de çok unuttular”
Oysa yolun başında ne çoktular

Ah yıllar, yıllar