Biz demlendik başımız tüttü
Cümelere hükmeder olduk
Acılarımızı iyi süzdük
Mecnun’a aşk öğretir olduk

Bir gün çıkagelir ansızın
O insan güneşi somurtturur
Biraz delikanlıysa eğer
O da bize Leyla’yı unutturur

Garezin kime büyük şehir?

İstanbul kime kızdı da böyle
Bizden çıkarır oldu
Acısını kaybedenlerin
Acısını niye biz bulduk?

Sonbahar içirir böyle
Aşk kimlere nasip oldu?
Biz doğruyu aradıkça
Kimine göre ayyaş olduk