Hemşin’un yaylalari
Hepsi gider hoşuma
Kale’nin soğuk suyi
Akar boşi boşina

Yakti eldurdi beni
Dertli tulumin sesi
Yaksun seni da yaksun
Hemşin’un puşilisi

Kurutupta sakladum
Bana verdiğin güli
Karişelum dumana
Deriz kaybettik yoli

Çikardum yeleğumi
Astum bi kuri dala
Vereyim yureğumi
Yarum boynuna dola.