Çok tatsız, sıkıcı bir günün sonuydu
Müzmin bir kentli kadın bunalımıydı
Herşey aynı, sanki fotokopi derken
Kalbim Pera’da vuruldu

Ben o an aktım sana
Tadını tuzunu tattım
Tekinsiz caddelerde
Geceyi gündüze kattım

Art arda ışıklandı parklar
Meydanlar aydınlandı
Ağzına dolanayım
Sevda yeniden ayaklandı

Sen öyle süssüz, çabasız ve adsız
Kendinleyken saplandın ruhuma
Dedim vurgun, bu ilk görüşte aşk
Bütün kalbimle minnettarım şansıma

Yanıyorum anlasana
Ölüyorum anlasana
Beni bu yasaktan, uzaktan
Çekip alsana