Güz gibiydi solan yanım var
Daha da kalabalıktı derdim İstanbul’un sokaklarından
Parkeli kaldırımlar, şaraplarla konuşuyorken
Hiç mi güzel kelime çıkmaz dudaklarından

Güneşi kapatıp endamını sergilerdi saçlarıyla
Benimki savaşa girmek saçmalıyla
Alın terine bakmıyorlar emeklerini çiğner
Sonuç hep te yakalamaktır dimi caddeler de başkasıyla

Huzur odamın içi, tüm şarkılar metre karem
Tersine döndü her şey, elimi direk kırdı kalem
Tersine dönse her şey fark etmiyor ki
Topraktan çıkartıp da babamı tekrar döndüremem

Şikayet etme bırak iyidir denemek kaçmasından
Umutlarımı kader hala çekip duruyor tasmasından
Hikaye biz sonu hüsran olsa yazdık yine
Üzülme iyidir elbet başka birinin yazmasından

Zararım kendime
Uygun düşmez bana dengime
Sen ölüyorum zannetme yar diye
Azraili çağırdım kal diye

Sol omzum da taşıyorum bu yarayı kızım ezelden
Hiç elleme bilirlerse derdime dert dizerler
Bu yüzden karanlığım, güneşin olamam
Tutundukça omuzlarıma babam dahil pis eller

Bir aydan ablam anlar, bir de annem gülüm
Bugünü yaşıyorsak faydası yok kahpe dünün
O yüzden azad ettim senle duygularımı
Artık zannedersem daha bir tatlı gözlerinden ölüm

Ekmeğimi çıkartmıştım
Hayatın en buzlu en sivri en kirli taşından
Sen hala laf yap, tek bir ak yok saçında
Beyaz giyinen adamlarla tanıştım ben 3 yaşımda

Ellerimde serum, onların saçları peruk
Kemoterapi servisindeyim birisi dert mi dedi
Sen hala aşk bebesi deyip bende anlam ara
Kan şarkımı öpeyim lan, birçoğu dert biledi