Güz gibiydi solan yanım var Daha da kalabalıktı derdim İstanbul’un sokaklarından Parkeli kaldırımlar, şaraplarla konuşuyorken Hiç mi güzel kelime çıkmaz dudaklarından
Güneşi kapatıp endamını sergilerdi saçlarıyla Benimki savaşa girmek saçmalıyla Alın terine bakmıyorlar emeklerini çiğner Sonuç hep te yakalamaktır dimi caddeler de başkasıyla
Huzur odamın içi, tüm şarkılar metre karem Tersine döndü her şey, elimi direk kırdı kalem Tersine dönse her şey fark etmiyor ki Topraktan çıkartıp da babamı tekrar döndüremem
Şikayet etme bırak iyidir denemek kaçmasından Umutlarımı kader hala çekip duruyor tasmasından Hikaye biz sonu hüsran olsa yazdık yine Üzülme iyidir elbet başka birinin yazmasından
Zararım kendime Uygun düşmez bana dengime Sen ölüyorum zannetme yar diye Azraili çağırdım kal diye
Sol omzum da taşıyorum bu yarayı kızım ezelden Hiç elleme bilirlerse derdime dert dizerler Bu yüzden karanlığım, güneşin olamam Tutundukça omuzlarıma babam dahil pis eller
Bir aydan ablam anlar, bir de annem gülüm Bugünü yaşıyorsak faydası yok kahpe dünün O yüzden azad ettim senle duygularımı Artık zannedersem daha bir tatlı gözlerinden ölüm
Ekmeğimi çıkartmıştım Hayatın en buzlu en sivri en kirli taşından Sen hala laf yap, tek bir ak yok saçında Beyaz giyinen adamlarla tanıştım ben 3 yaşımda
Ellerimde serum, onların saçları peruk Kemoterapi servisindeyim birisi dert mi dedi Sen hala aşk bebesi deyip bende anlam ara Kan şarkımı öpeyim lan, birçoğu dert biledi