zaten ben artık üzülmüyorum dünyaya son gördüğümde onu can çekişiyordu galiba hepsi buymuş, hepsi buymuş meğer
ilahlara sığınmıştım. beni terslemişlerdi. bir hayale boşalmıştım yağlayan kilidimi.
bir daha dönmem evime herkes şehri terketmiş kuyrukta bekliyor kalanlar. Mengeneyle sıkışmış
adımı unuttum çoktan irinim aktı benden yere artık tapmıyorum kendimden başka hiç bir şeye
zaten ben artık üzülmüyorum dünyaya son gördüğümde onu can çekişiyordu galiba hepsi buymuş, hepsi buymuş meğer hepsi buymuş, hepsi buymuş meğer hepsi buymuş, hepsi buymuş meğer hepsi buymuş, hepsi buymuş meğer hepsi buymuş…