Ne sen varsın yerinde, ne ben varım bedenimde.
Bilmiyorum ruhum kimde, bu son şarkım sana dinle.

Aç şu gözlerini bir bak.
Bu rüyalardan uzak kalıyorsun.
Onsuz olsun sonsuz yolcum.

Gel kuzum, ben sevgilerin özlemiyim.
Kızına çizilmiş bir hasretin en renkli portresiyim.
Senin konuşmadığın cümlenin ta kendisiyim.
Hayat! Gitmeliyim beni affedin.

Benim sonum iyi değil (değil, değil, değil)
Hep diyorum aklım yerinde değil.
Bırak olan oldu, niye böyle oldu ?
Söyle sana ne oldu, ecel beni buldu.

Hep bi ninni okudu, gözlerimden beni okudu.
Cahil dediğin adam hayat okulunu okudu.
I don’t give a fuck about the money or the fame.
Önemli olan giderken nasıl gideceğim.

Arkamdan konuşmasınlar, yüzüme konuşmayanlar.
Ne zaman aslanın sırtında sırtlanlar.
Av oldum, gel beni kurtar.
Gel beni kurtar!

Ne sen varsın yerinde, ne ben varım bedenimde.
Bilmiyorum ruhum kimde, bu son şarkım sana dinle.

7 kat yer altında hiç nefes aldın mı ?
Son dediğin bir parça puzzle’ı koymadan tamamladın mı ?
Tek bir cümle kuramadan bir savaş kazandın mı ?
Kaybettiğini bilsen de galibiyet aldın mı ?

Adamlık buysa o zaman hepinizden adamım ulan.
Korktuğumdan değil özümün özürleri adamlıktan.
Zora düştüm kaderimden borç aldım.
Benden faiz istedi ben her gün ona şarkı yazdım.

İbadet ettiğim bu kalpte iktidarsın.
Gezmiş’lerin gözlerinde bir deniz kadarsın.
Ünlenmiş ünlenmemiş her kim varsa bu odada,
Bıraksın silahları tek bir gün dostluk kazansın.

Mahsuni Şerif’imin uyuduğu yer kadarsın.
Nasıl bir hasret Ahmet’im gibi sürgün yazarsın.
Rapçi değilim ben derdimi döken bir şairim.
Ozanlar sema kurdu ben her bir ses teline misafirim.