Geliyolar gülümse, gülümse
Ağlamanı istiyorlar gülümse, gülümse
Yarım kalmaz hiçbir şey, sen gülümse
İçi dışı bir olanlar şimdi bütün ses

Güvercin değil ama taklacı
Ben Hacivat Karagöz o kuklacı
Ay iki kere doğdu, güneş batmadı
Tüccar malı sattı ama tartmadı

Kalbim faça dolu, kırık kalmadı
Bekar evi zemin katta da magmadır
Çekip gittim, geri dönüp bakmadım
Bir of çektim bütün dağ çatladı

Müdürlere zıvanalı kart basın
Dövizleri satın Murat'a da kalmasın
Kardeşler küsmüş; miras kavgası
Çocukken başladı ekmek kavgası

Bi' tepsi gevrek, siyah parkası
Sabah 4 Müslüm Baba şarkısı
Bu günlüğe beyaz yaka bakmasın
Tebeşirle çizdim bütün atlası

Geliyolar gülümse, gülümse
Ağlamanı istiyorlar gülümse, gülümse
Yarım kalmaz hiçbir şey, sen gülümse
İçi dışı bir olanlar şimdi bütün ses

[Verse 2: Velet]
Yeterince dayandım
Olur olmadık dağda yandım
Gençliğimde yas var
Bağrıma bastığım çocukluğum var

Kader kara, bahtım kara
Ahım kara, yazım kara
Başından yaz hele, başımda bin bela
"Gülüm, inadına gül." diyen gülüşler

İnadına gülece'm
Bir uçurum var üzerine gidece'm
Ateşler bile yanmaktan utanır
Bir gülmeyi bin yanmayı bilece'n

Köreliyo' duygular
Ocağıma ateş bıraktılar
Yaktılar, yanıma yattılar
Yapılan yarına kalır sandılar

Sözümün karası
Denizle nehir arası
Garibin vurur o sözüyle oluru ve acısı

Benim baharım benim kışım
O yazıma dokunan bir adamın sonunu da görece'm
Eninde sonunda bi' gün ölümü tadaca'n
Boş yere, boş şeylere kalp kırma

Dönüp de dolaşaca'n
Gidipte gelece'n
Gülümse, gülümse

Geliyolar gülümse, gülümse
Ağlamanı istiyorlar gülümse, gülümse
Yarım kalmaz hiçbir şey, sen gülümse
İçi dışı bir olanlar şimdi bütün ses.