Bu semte yağmur ol bugün ve güneşi bi daha getirme
Bana sevdiğin adamı değil gülüşlerini betimle
Bu lanet olası masalı istemezdim böyle bitirmek
Var etmekden daha da zordu dev bi aşkı yitirmek
Tam ne istediğimi anlatırken susma sırası bana mı geçti
Kara bi leşti gölgen her gün delip geçti yaramı deşti
Patikadan bi saraya geçti hangi yürek parayı seçti
Sen gülüp de uyurken ben hergün akla karayı seçtim
Her günah bi uyku bundan dolayıdır ki uyanamam
Ses tellerim kopsa dahi eminim ki duyar anam
Bu yana bak ölebilirsin şarkılarımı duyamadan
Oysa elini sıkıca tutmak inanmaktı bu yalana
Benim yüzümü arama hiç bi terkedilme sahnesinde
Ölümsüzlük anneannemin ahşap kokan rahlesinde
Görenler bana saf desin de bilmiyolar hiç bişeyi
Sen olmadığın halde yüzünü karalamıştım kaç resimde
Hayatın kervan saraylarına yaslanan bi konuktum
Ölümü çok büyüttün altı üstü tek bi soluktu
Dinliyordun ne anlatsam sesimse hep boğuktu
Bilmiyordun sen varken de ellerim hep soğuktu
Kalem benim yokluklarıma bulamaz asla bi şahit
Ben karanlık biriyim benden uzaklaş ve ışığa git
Bu yalnızlık ölüm değil lakin ölümün eş hali
Hiç bi ismin ahengiyle kıyaslama bu beş harfi
Yatağım sigara koktuğundan uykularda zorlaşıyor
Serçe tüyünü hasret adam dizlerinde yol taşıyor
Yol taşıyor denizlerden akşam üstü şiirlerini
Yazıp yazıp yürüyo adam ve halen bi yoldaşı yok
Odamın perdelerini söktüm yinede güneş doğmuyor
Zaten artık karanlık bu garip ruhu boğmuyor
Eylül ayı bu dökuz köyün tek birinde doğru yok
Küçümsediğin kalem benle bi şaheser doğuruyor

#SanaKalbimGeçti
Sana kalbim geçti aman
Geri versen almam, almam
Seni seçti ruhum neden?
Nasıl etsem sevsen, sevsem
Bir zamanlar sen de şimdi
Yanıyorum çöller gibi
Deli gönlüm sevme aman
Onun aşkı yalan, yalan
Sever gider, ağlar sevdan
Yaralandın yine aman
Üzülünce naparsın, naparsın
Özleyince yanarsın, yanarsın
Aşk belası sonsuz umman
Yaralandın yine aman

#Taladro
Susarım gönlümün yavru vatanı darsa bana
Sen gül ol, üzülmem dikenin batsa bana
Yüreğim şaha kalkar ayakların varsa bana
İçmeye devam et daha var sabaha
Yıkılmış bir adamın son konuşmasıydı
Bu kış ipliğin kazakla son buluşmasıydım
Kendi söküğümü ellerimle diktim
Bu hayat terzisinin son çalışmasıydı
Her yanlışım kendime, zararım çok oldu
Gideli çok oldun, çok seviyorum şok oldum
Senden sonra gelen her fani çöp oldu
Az severdim ama gittin gideli çok oldu
Eminim sen de bunu duyunca şok oldun
Şimdi de ben haddimden çok oldum
Acıyı unutan gözlerim dolalı çok oldu
Özlediğimi hatırladım, gözlerim çok doldu
Garipsiyor hüznümü tanıdığım tüm banklar
Arada sırada dön de çöplüğünü yokla
Derin bir okyanus sabahı karaya çok var
Doğru değil, araya geçmişimi sokman
Ellerinde dert var havada kara bulutlar
Bir aydır dört metre kare odam da umutla
Yaşıyorum ama dağılmıyor bulutlar
İşte tam bu yüzden kahpeliğini unutmam