Eskilerde gibisin hala yanlış düşüncelerle Yanında biterdim hep sen düşünce derde Beni yanlış tanıdın ama inanırım dirence Sırtımda pençe, gözümde yaş, üzülme bence
Yüzünden bir damla yaş akmamalıydı Canını sıkmamalı, kendimden bıkmamalıydım Geriye dönmem için tek bir özür yeterliydi oysa Ancak, o yüzük parmağından çıkmamalıydı
2 yıl çabuk geçti, toz bulaştı gelinliğine El verdim oysa ki ben, beni seç dün yerine Odana dert doluyor gül yerine Uzun süredir ağlıyorum, sen bari gül yerime
Doluşmuş kelebekler bir günlük gözyaşına Bahaneleri kes be canım, sıkıldım bitti de şuna Yeniden gelme o dar sokağın en başına Papatyaları saklıyorum gelecek yılbaşına
Unut beni, unuttuğum gibi seni Unut ki beni, yanındakini aldatma Giden kaybedendir, gittin, kaybettin Bir şehir yakınıma bile yaklaşma
Unut beni, unuttuğum gibi seni Unut ki beni, yanındakini aldatma Giden kaybedendir, gittin, kaybettin Bir şehir yakınıma bile yaklaşma, of
Eskimiş yalanların kıyılarında yüzelim Hadi bir bahane daha üret de küselim Sana annem kadar inanmıştım bozuldu düzenim Bir kere doğru söyle hiç sevmedin güzelim
Gerçekleri hep kendime sakladım Zehirli hançerleri hep kendime sapladım Geçmişi sen, geleceği ben hesapladım Bir yangın üzerime doğru geliyor koşar adım
2 yıl çabuk geçti, damatlığımı çöpe attım Gündüzler basit fakat, geceler gider aklım Senden bu yana duvarlarıma çok kan aktı Ben de kanayan tüm resimlerini ateşe attım
Yanıp kül olan resim değil hayallerdi Bugün yaktıklarım kalbe bir ara değenlerdi Çok derin sevdim, sen güneş değil seldin Beni öldüren bensiz yaşayaman sendin
Unut beni, unuttuğum gibi seni Unut ki beni, yanındakini aldatma Giden kaybedendir, gittin, kaybettin Bir şehir yakınıma bile yaklaşma
Unut beni, unuttuğum gibi seni Unut ki beni, yanındakini aldatma Giden kaybedendir, gittin, kaybettin Bir şehir yakınıma bile yaklaşma, of