İş işten geçiyor gülüm, içim içimden
Sabahım ayaz kalbim karlı içim içim dem
Artık çıkmaz oldum birkaç gündür işin içinden
Pay ister yüzüm senden içim içinden
Siyah bir avlunun tam ortasında yalın ayaktım
Canım, canımı yakmak istedin, canımı yaktın
Benden bir canı esirgedin kendi canımı kattım
Senin ellerinden aşk ömür, ölüm hayattır
Kul mu, köle mi, yapışkan mı? Bana ne dersin?
Gözyaşlarımı verirdim de değer bilmez yalan edersin
Zaman iyileşen tüm yaralarından bana önersin
Ben öldüm gittim geldim de anlatsam banane dersin
Gidiyorum yol katettikçe beni ararsın
Ardımda bıraktığım tüm hislerimden delil ararsın
Sen şimdi deli sanarsın, bir mevsim susuyorum
O bahar gelir elbet pişman olur beni anarsın
İş işten geçiyor gülüm, gözümü har aldı
Ne yazık kalbini ellerinden zor aldım
Bir sene geçti hatta bir sene sensiz zan altı
Tek kurşunum kaldı, o da kendi kafama son artık
Gözlerinden ben düşersem yaş olur
Ama sen yıllar oldu düşeli benden aş onu
Seni çürük bir çınar gölgesinde bilmediğim bir günde sevdim
Bunu inkar eden taş olur
İş işten geçiyor gülüm, aşkı az aldım
Benden gidiyor giden sen gene kazandın
Ben, günlerimden günü geceden naz aldım
Her şeyi tamamladım da bir senden az aldım
Ki yolum dik, seni sevdim ama o sandım
Daha çok, daha çok, daha çok sevdim usandım
Kupkuru bir tohumken seni su sandım
Ben kendi ipimi kendi başıma bir gece geçirip asandım

Eğer yollar birgün birleşecekse
Kısmetinde varsa birleşir
Dünya çok küçük çocuk
Hemde çok…

Karanlığım çökmemişti gülümserdim bir vakitler
Ne mutlu şair diye anıldıysa biz garipler
Masamda kültablası ve sayısız izmaritler
Karanlık bir yerdeyiz ismimizse müzdaripler
Sende ben gibisin aynı dertten müptezeliz
Azıyla yetinmiştik yokluğuyla şükrederiz
Bi insan yüzünden tüm insanlığa küfredeniz
Ömrümden verip severdim de 1 gün sürmediniz
Akıllandım aynı közle defalarca yandığımdan
Habersiz bu insanlar tek canımın kaldığından
Yollarım tekin değil çok karıştı sandığımdan
Seni müjdeli bi haber gibi bekliyordum tanrımdan
Ben hala düzensizim ellerimde bi not yok
Nasıl da kandım sana taş kalpli pinokyom
Bu dünyadan uzaksınız kıymet nedir bilmezsiniz
Sana bi şarkı yaptım sevgilinle dinlersiniz
Hep aynı yalanlardı duyduklarım yine kandım
Korkmuyorum vedalardan cehennemden bilet aldım
Konuşursam üzülcekler kilit vurdum dile tanrım
Basit bi rüya gibiydi kandırır yine sanrım
Eğer senle gülemiyosak gel beraber mutsuz olalım
Bu bayram senle geçsin gerekirse kut'suz olalım
Kaybetmiş insan için hüzünlencek sokak mı yok
Göz yaşlarım aynı kaldırımları hep tokatlıyo