Zihnen yorgunum ayaklarım hiç tutmuyordu
Kararına
Harfiyen kurallarını uyguluyorum ayrılığın
Ve gül ekiyorum mezarına
Ölüm Allah’ın emri
Ama yaşıyorum zararına
Sadece susmayı bildim
Gördün, konuşsaydın bitmeyecekti
Gerçi konuşmaman iyi de oldu
Konuşsan dön diyecektim!
Diyemedim, diyeti çok pahalı ödüyorum
Yaz beni
Bulutlar azalırsa güneş doğar az gelir,
Hüzün batar yüzün güler yaz gelir
Konuşsa dön diyecektim
Konuşmadı diyemedim
O yüzden as beni,
Celladım ol iskemleye vur
Kopsun aşım, akılsızım sevmeyecektim
Konuşmak istemiştim ölmeyecektin
Zaten konuşsaydın neyi önleyecektim?

Düşüyorum bir merdivenin boşluğuna
Biriken bütün kini harcıyorum yokluğuna
Bir şişenin en dibinde hayat arıyor gözlerim
Kızıyorum ne salladıysa yuttuğuma

Az evvel öldüm
Ama yeniden doğan biriyim sanki
Kocaman üzüntülere hakim
Neden bütün şehir sakin?
Neden yaşamak ağır bir iş ölümse tatil?
Zararım kendime
Zararım bir tek sana belki de
Yanan bir orman, kanadı kırık bir kuş
Üstümde yıllarında tecrübesi var bi de
Ne üzülmüşüz harbiden
Etrafta sigara dumanı dans eder
Bahsi oynatan kazanır oynayan kaybeder
İki gözüm bu yüzden iki gözümüz derbeder
Sessizliğini dinliyorum evimden
Delirmem
İnce, suskun ve derinden
Fırtına sallıyor güvertemi
Bir güvensiz bekliyor güvenmemi
Aklınca haklılıklar yaratıyorsun aniden
Tırmalıyor gövdemi kar
Ve masumiyet izleri,
Kibar bir dolunayın beyazlığına kandım
Birisi bekliyor sevilmeyi
Yangınım inceden
Komşun açken, kaynıyor tencere
Maalesef hiç kimse aynı değil bu dünyada
Üzgünüm farklı her pencere
Öylece gider diye gönül koyuyordum
Çok severim belki diye ödüm kopuyordu
Ve parlıyordun yıldızım, gökyüzüm, firarim
Artık iyi niyetime sönük duruyorsun
Diyemedim, diyeti çok pahalı ödüyorum
Yaz beni
Bulutlar azalırsa güneş doğar az gelir
Hüzün batar yüzün güler yaz gelir unutma
Bazen ölüm bile yaşamdan haz verir

Düşüyorum bir merdivenin boşluğuna
Biriken bütün kini harcıyorum yokluğuna
Bir şişenin en dibinde hayat arıyor gözlerim
Kızıyorum ne salladıysa yuttuğuma